Oudewater heeft twee nieuwe burgemeesters. Waarnemend burgemeester Wim Groeneweg en kinderburgemeester Tijn Trijssenaars (9). Beiden willen in dienst staan van de stad. Of zoals Tijn zegt: “Groot zijn in kleine dingen.”

Tijn vindt dat kinderen veel moeten buitenspelen. “Zodat je fit blijft en niet dik wordt.” Speeltuinen die keer op keer gerenoveerd worden zijn hem dan ook een doorn in het oog. “Dan is het net opgeknapt en is er weer iets anders dat gemaakt moet worden. Daar wil ik me wel voor inzetten.” Ook naar andere zaken wil hij best eens kijken. “Maar het moet wel echt nodig zijn.”

“Dat kan je misschien wel een keer tijdens een raadsvergadering bespreken”, oppert Wim Groeneweg spontaan. “Kinderburgemeester is een echte ambassadeursfunctie. Maar ik vind het ook goed om te kijken wat er nog meer kan. Kinderen hebben ook een stem! Dit is een mooie manier om op sympathieke wijze kinderen invloed te geven.”

Anderen wat geven
Tijn is de eerste kinderburgemeester van Oudewater. Toen burgemeester Verhoeve op de Jozefschool kwam om kinderen warm te maken voor het kinderburgemeesterschap voelde hij zich direct aangesproken. Thuisgekomen hoeft hij zijn ouders niet overtuigen van zijn plan. “Ze vinden mij ook geschikt. Omdat ik stevig in mijn schoenen sta en mijn mening durf te geven.” Wim Groeneweg vult aan: “En je vertelde dat je zelf later ook burgemeester wil worden.”

Tijn wil graag burgemeester – van Oudewater! – worden omdat hij graag voor de stad en voor anderen zorgt. “Dat je anderen wat kunt geven, niet alleen jezelf. Dat vind ik leuk.”
Volgens Wim is dat waar het om gaat als burgemeester. “Job Cohen zei ooit: de boel bij elkaar houden.” Dat kan volgens Wim alleen maar als je overal bent. “Het is belangrijk dat iedereen meedoet. Je moet oog hebben voor iedereen. Als burgemeester is het iedere dag complimenten dag, je moet het positieve benoemen.”

Wim vindt het een eer om burgemeester van Oudewater te zijn. “Ik kan geen mooiere functie bedenken.” Hij is acht jaar burgemeester van Vianen geweest. Volgens Wim hebben de stadjes een aantal overeenkomsten: een mooi oud stadje met veel monumenten, met een goede en stevige gemeenschap en veel vrijwilligers. Hij prijst de inzet van de inwoners van Oudewater. “Ze doen veel dingen zelf. Zoals de ijsbaan hier aan de overkant of de actie rondom het zwembad, dat doen de mensen echt zelf.”

Jezelf zijn
Op de winkel passen klinkt wel heel passief vindt Wim. “Ik zorg dat de zaak goed blijft lopen. Dat de integriteit en veiligheid gewaarborgd is. Dat ik lief en leed meedeel. De klussen die er altijd zijn, pak ik ten volle op. Maar ik neem geen initiatieven voor over een paar jaar.”
Ook vindt Wim dat er nog wel gesleuteld kan worden aan het imago van het gemeentebestuur. Hoe staat het eigenlijk met Tijns imago nu hij kinderburgemeester is? “Ik word herkend op straat. Maar de kinderen in mijn klas doen nog hetzelfde tegen me.”

Tijn wil ook graag zichzelf zijn en vindt zichzelf niet ineens anders. “Je bent het wel”, zegt Wim. “Je bent nog steeds Tijn. Je bent nog steeds Wim. Maar de omgeving plaatst je op een andere positie.” Vanwege die positie moet je het goede voorbeeld geven, vindt Tijn. “Als je dingen doet die niet mogen, denken de mensen dat zij dat ook mogen doen. Je moet altijd opletten met wat je doet, behulpzaam zijn en altijd jezelf blijven.”
“Een burgemeester in de dop”, sluit Wim af.

Door Ellen van Leeuwen