Ziek zijn is voor watjes: Annika over burn out
Ze lijkt het perfecte leven te hebben. Een partner, een huis, diploma’s, een baan en een prachtig kind. Het ideale plaatje. En toch raakt Annika, net als veel andere dertigers, burn out. Annika vertelt over hoe dit voor haar was en hoe ze er weer bovenop kwam!
“Je moet doen waar je echt gelukkig van wordt!” Annika gaat altijd door. “Ziekmelden is voor watjes. Gooi er maar een paracetamol in, dan kan je er weer tegenaan!” Wanneer je burn out – opgebrand – bent, helpt een pilletje niet. “Je bent leeg. Je kop zit vol watten. Je kan niet nadenken. Je bent afgevlakt en doet alles op de automatische piloot.”
Terugkijkend voelt Annika zich al lange tijd niet goed, maar burn out komt niet in haar op. Het ligt altijd ergens anders aan: slecht geslapen of vervelende leerlingen. Het zijn mensen uit haar omgeving die vragen: gaat het wel goed met je? Niet tevreden Annika lijkt de wind in de rug te hebben. Ze is net moeder geworden en werkt drie dagen als docent Aardrijkskunde. Bovendien start ze haar eigen onderneming. Ambitieus als ze is neemt ze een businesscoach in de arm. Een van de opdrachten uit het coaching traject: schrijf je levensverhaal. Voor Annika een allesbepalend moment. “Toen ik schreef dat alles veranderde vanaf dat ik moeder werd, kwamen de tranen. Er knapte iets in mijn hoofd.”
Het zorgen voor haar kind zou ze er toch wel even bij doen? Voor Annika een tegenvaller. “Als ik aan een taak begin ga ik door totdat deze af is. Met een kind kan je je niet langer dan een half uur focussen.” De laatste maanden is ze steeds ongeduriger geworden. Over niets is ze tevreden. Ze is zichzelf helemaal kwijtgeraakt, beseft ze. Na de tranen volgt een gesprek met de huisarts en een doorverwijzing naar de praktijkondersteuner. Burn out, is de diagnose. Annika meldt zich ziek.
Leren genieten
Samen met haar businesscoach en de praktijkondersteuner bewandelt Annika de weg naar herstel. Het is een ontdekkingstocht. “Hard werken zit echt in mijn DNA. Ik ben opgevoed als typisch jaren 90 kind. Vanuit de gedachte dat bomen tot in de hemel groeien. Ik hoorde alleen maar: je doet het goed, maar zet nog maar een stapje extra. Het was nooit goed genoeg.” Ze moet opnieuw leren denken. “De keuzes die ik maak, maak ik veel bewuster.” Ze leert genieten. Ze leert leven in plaats van overleven. Door los te komen van alles wat ze altijd deed ontdekt ze nieuwe talenten. “Ik kan gedichten schrijven!”
Genoeg is genoeg
Volgens Annika raak je niet burn out door hard werken. Je brandt op door te lang dingen te doen waar je hart niet (meer) ligt, denkt ze. Samen met haar businesscoach ontdekt ze haar passie. “Ik heb ontdekt waarom ik hier ben.” Ze maakt de keuze om te stoppen met haar werk als docent en zich volledig te richten op haar onderneming. Een enorme stap voor Annika, want: waar ze aan begint, dat maakt ze af. Toch voelt deze stap als een opluchting. Ze maakte duidelijke keuzes. Ze volgt haar hart! Doordat ze doet wat ze leuk vindt, geeft werken haar weer energie! “Ik kan nu echt bergen werk verzetten en tegelijkertijd voldoende aandacht geven aan mijn gezin en relatie.”
Als het aan Annika ligt gaat iedereen het werk doen dat hij of zij het allerleukst vindt. “Misschien heb ik gemakkelijk praten, maar ik denk dat heel veel mensen denk dat ze vast zitten in hun situatie en dat ze niets anders kunnen, terwijl er altijd mogelijkheden zijn. Als het niet goed voelt, stop er dan mee!” Ook roept ze ouders en docenten op om kinderen te leren dat ze moeten doen waar ze gelukkig van worden ‘en dat ‘genoeg, genoeg is’. “Je wilt het beste voor je kinderen. Lange tijd betekende dat: pak alle kansen die er zijn. Ik denk dat er een meer realistisch verhaal moet komen. Niet iedereen hoeft arts of advocaat te worden.”
Door Ellen van Leeuwen